VY Canis Majoris yıldızının daha keşfedilememiş bir gezegeninde, adları konulmamış yaratıklar yaşardı. Evler yapar, alış-verişe gider, savaşırlar ve yemek yerlerdi. Tıpkı bizim gibi. Hatta onlardan biri bir şeyler karalardı, kendi aklınca, bilinmeyen diyarlar üstüne. Tıpkı benim gibi. İşte bu insanlar 450 milyon dünya yılında bu hale getirmişlerdi gezegenlerini.
Gezegenlerini çok severdi üzerinde yaşayanlar. Bu nedenle ona ad bile koymuşlardı ‘Miskin’ diye. Karşılığında Miskin de onlara bir ad koymuştu: ‘Echel’.
Miskin her dünya ayında bir dönüş yapardı neredeyse kendi etrafında. Dayanılamayacak bir yavaşlık. Ama echeller bu yavaşlığına rağmen seviyorlardı Miskin’i.
Her gün devrimler oluyor, buluşlar yapılıyor ve krizler oluyordu. Bu olaylar echeller için ne kadar önemli olsa da Miskin her zamanki umursamazlığıyla dönüyordu koca turuncu sevgilisinin etrafında.
Her geçen gün daha da kızışıyordu rekabetleri echellerin, her geçen gün daha hızlı öldürmeye çalışıyorlardı birbirlerini. Her geçen gün güneş daha da büyüyordu gözlerinde ve yemin ediyorlardı VY Canis Majoris’in her doğuşunda gelen günle beraber daha hırslı olacaklarına. Günleri sayılıydı çünkü. En fazla 1000 gün yaşayacaklardı. Echellerin içini yiyip bitiriyordu bu hal ve daha çok sarılıyorlardı içlerindeki gözünü kan bürümüş şeytana. Bunlar hiç umurunda değildi Miskin’in. Her an daha da yaklaşıyordu en büyük sevgilisine. Sessizce. Vurdumduymaz haliyle.
Bir gündoğumuydu ve echellerin savaşında cephedekiler dua için toplandı. İnce bir mavilik gözüktü ilk başta. Sonra hafif bir sarılık belirdi dua eden eller üzerinde. Ve yavaş yavaş koyu bir turuncu sararken gökyüzünü savaş aletlerinin sesleri duyulmaya başladı tekrar. Tekrar kendi âlemlerine döndüler echeller.
Miskin daha da yaklaştı VY Canis Majoris’e, kendi deyimiyle en büyük aşkına. Daha daha ve daha… İlk temas ve artık içindeydi.
Son echeller de çığlık atarak tanık oldular uygarlıklarının yanışına. Hata yapmışlardı, kendi ellerinde olmasa da yaratılmak, erimeyen çekirdeğe sahip bir gezegenin üzerine uygarlık kurarak.
Miskin daha tamamlamamıştı bile yörüngede dönüşünü. Yaklaşık 200 milyon dünya yılı sürecekti birliktelikleri. Sonra ayrılacaktı tüm hüznüyle ayrılacaktı aşkından. 950 dünya yılı kadar bir süre soğuyacak ve tekrar verimli arazilerle kaplayacaktı kendini. Yeni bir uygarlığı bekleyerek devam edecekti yolculuğuna.